GÖKYÜZÜ KAÇAĞI

[Halit Oguz]

Yıldız tozuna bulanmış güzelim gözlere sahip bir aydınlıksın
Her tür aşırıdan uzak, bana yakın, sakin ve ılıksın
Günlerin getirdiği karmaşadan kaçabildiğim yegane sığınak ve
Soluduğum nefesi kimyasal bir bileşim olmaktan çıkaransın;
Manamı bulmamı sağlayan…

Yeryüzünde bulunuşun, uzaktan gelen ve her an gideceği sezilen bir misafir gibi.
Gelişin ancak lütuftur ve gidişin ancak azaba denk…
Rahmeti beklediğimiz tek yerdir gökyüzü:
Yağmur gelir, yeryüzünü yeşile verir.
Hayatı vermemiştir belki; ama hayatı taşır.

Ey gökyüzü kaçağı! Yabancılıyorum bazen burada oluşunu
Rahmeti bekliyordum ben, çorak dünyamı yeşile bürüyecek
Tek bir kuru otum kalmadı artık, gönendim, sağalttın beni.
Yıllar, gözlerime mil çekmeyi görev edinmişken
Gözümün feri oldun.
Nereden geldin Sen, ki ben ancak gökyüzünden gelebileceğini düşünürüm…
Ah Sızım! Gökyüzünden benim için firar etmişsin,
Elimi bırakmazsan eğer, merdivenleri beraber çıkarız…

[Işığım…]