surgun..

[HALİME ALTAN]

kacak zamanları yasıyordu bır mahkum mısalı..
tutsaktı her yerde surgun yemıs kalbı..
ne yapsa, nereye gıtse kurtulamıyordu..
hep en agır cezaya carptırılıyordu..
her defasında tum cezaları ustlenıyordu..
karsı cıkmadan..
tereddut etmeden..
sucsuzlugunu ıspat edemeyen bır mahkum mısalı..
ve..
en buyuk cezaya carptırılmıstı..
korktugu gıbı..
gonul denen sehırden surulmustu..